Gece Nöbeti...

Daha az seviyorum seni..

Giderek daha az..

Unutur gibi seviyorum..

Azala azala..

Aramizdaki uzakligin karanliginda..

Geceler kisalip..

gündüzler uzuyor öyle olunca..

Daha az seviyorum seni..

Kendini iyilestiren bir yara gibi..

Daha az..

Ve zamanla..

Sen geceyi tutuyorsun..

ben nöbetini..

Uzak dag kislalarinda.

Görmüyoruz birbirimizi..

Usul usul sis iniyor..

Kopmus yollara..

Isigi hafif..uykusu agir koguslarda üzerini örtüyorum senin..

Bir çig gibi büyüyorsun rüyalarimda..

Sevgilim sevgilim Yildizlari daha büyüktür bazi gecelerin Nöbet kadar yalnizken ögreneceksin bunu da..

Artik daha az seviyorum seni.
Unutur gibi..ölür gibi daha az..

Yeniden ödetiyorum kendime Onca askin ögretemedigini..

Kolay degildi..

Yalnizca sevgilimi degil..evladimi da kaybettim ben..

Kaç aci birden imtihan etti beni..

Bir tek gece vardir insanin hayatinda..

Ömür boyu sürer nöbeti..

Bu da öyleydi..

Iyi ol..

Sag ol..

Uzak ol..

Ama bir daha görme beni..

Murathan Mungan