16 Ağustos 2011 Salı

Özlem

Ölüm ne kadar enteresan birşey, bugün varsın yarın yoksun...Benim canım arkadaşım dostum Esrom  artık yok, aklım almıyor daha doğrusu hala kabullenemedim.Devamlı aklımda  herşeyiyle aklımda okadar çok özledimki tarifi yok.:(  İki gün evvel Nişantaşına gittim gezerken biraz ağrım oldu bende Amerikan Hastanesinin acilinde iğne yaptırmaya karar verdim ve acile girdim.İyikide girmişim dedim sonra, bir genç kız benle ilgilendi buyrun oturun dedi, iğneyi hazırlamadan evvel tansiyonuma baktı, ateşimi ölçtü o sırada kalbim duracaktı nerdeyse...
Çünkü canım arkadaşım Esra'ya ikiz olsa bu kadar benzer diyebileceğim bir kızdı.Kızın elleri, tırnakları, elinin sıcaklığı, yumuşaklığı, dişleri gülüşü herşeyiyle çok benziyordu.Ne için gittiğimi tamamen unuttum o anda gözlerim yaşlarla dolmuş bir şekilde sadece onu izliyordum.Canım arkadaşım o kadar erken gittinki beni gerçekten çok yalnız bıraktın.

Hiç yorum yok: